Zondag

Wakker worden valt niet mee! Na even zijn ogen open te hebben gehad dondert Koen weer net zo hard in slaap. Een tweede poging heeft meer succes, maar echt opstaan is er nog niet bij, hij doet rolluik met zijn voet open.

Eenmaal in de benen pakken we de koffers in en kunnen nog wel droog optassen, maar vrij snel daarna begint het te regenen.

Eenmaal onderweg gaat het steeds harder regenen helaas. De mooie route ruilen we dan maar in voor de doorgaande weg. 

We zien een Netto, maar als we daar de parkeerplaats oprijden blijkt die gesloten te zijn. Ja, zo gaat dat nog best vaak in deze streek, zondagsrust.

De route die ik op mijn TomTom schermpje heb lijkt nogal af te wijken van die van Koen's Garmin en we stoppen even bij een kapelletje om één en ander naast elkaar te leggen. De verschillen zijn toch minder groot dan we dachten. We volgen nu de route van Koen. 

We rijden verder naar Euskirchen. Bij Bad Münstereifel kunnen we even overdekt stoppen. We houden wel de helm op, anders wordt alsnog alles nat. De microfoon zetten we wel even uit als we koekjes gaan schransen, wel zo smakelijk.

Vanaf hier gaan we allebei naar de A1, maar daar stoppen we verder niet meer. We zwaaien nog naar elkaar als onze wegen scheiden. Vanaf hier het ieder voor zich in dit pokkenweer. 

Koen is rond 15:00 in Huissen, compleet doorweekt ondanks het condoom, zoals we die plastic regenoverall noemen. Zijn sokken en onderbroek zijn uit te wringen. Terwijl hij een super warme douche neemt ontfermt Pam zich heel lief over zijn spullen.

Een uurtje later arriveer ik in Oldenzaal en word ik warm ontvangen door mama. 

En zo komt er een eind aan weer zo'n geweldig leuk weekend met een van mijn kearls. Zo mooi dat ik deze hobby met Koen en Bob mag delen! Quality time!! En #Trotsepapa natuurlijk.